Yerli alternatif sahnenin en yetenekli ve en üretken isimlerinden Canozan, en son “Paranoyak” adını verdiği yeni single’ını viral videolar eşliğinde yayınlamıştı. Başarılı müzisyen Dergy’nin sorularını yanıtladı.
Sebla KOÇAN/ [email protected]
Türkçe alternatif sahnenin en üretken isimlerinden biri, Canozan. Pek çok işbirliği içinde yaptığı hemen her şarkı, dinleyicisini kalbinden vuruyor. Son dönemlerde özellikle Moawk ve Bill Batt ile birlikte kaydettiği “Feels Like” gibi şarkıların devamının geleceğini, sadece altyapılarını hazırladığı bir elektronik albüm hazırlığında olduğunu da müjdeliyor. Kayıt teknolojileri ucuzladığı için evde kaliteli kayıtlar alabilmenin müzik endüstrisini demokratikleştirdiğini düşünen Canozan’a mikrofonumuzu uzattık.
Karantina günlerindeyiz ve ruhumuzu saran bir karanlık içindeyiz. Sizin nasıl geçiyor bugünleriniz? Neler yapıyorsunuz umutsuzluktan kurtulmak için?
Öncelikle umutsuz değilim, sadece arkadaşlarımı ve ailemi görememek canımı sıkıyor. Zamanı verimli geçirmek için kitap okuyorum, müzik yapıyorum, Facetime’dan arkadaşlarımla konuşuyorum. CS Go oynuyoruz bol bol. Bunu okuyan gamer varsa steam hesabım “canozano” ekleyin 😉
Son şarkınız “Paranoyak”ın viral videolardan oluşan klibi çok sevildi. Nereden çıktı bu fikir, nasıl gelişti?
Twitter’da korona virüs salgınının başlangıcından bu yana gördüğüm videolardan çıktı fikir aslında. Ezhel’in “Olay” şarkısının klibinde bu şekilde internetten alıntı olarak kullanılan videolar olduğunu düşündüm. Yapılabilir bir fikir gibi geldi. Menajerime (Burçin Turna) söyledim. İnternetten videolar bulmak için eşe dosta haber saldık. Ortaya karışık bi portfolyo çıkardıktan sonra Burçin kurguladı. Avrupa Müzik ile yayınladık.
“MÜZİK YAPMAK BİRDEN FAZLA KİŞİYLE DAHA BİLE ZEVKLİ OLUR”
Daha 13 yaşındayken klasik gitar çalmaya başladınız. O zamanlar neler dinlerdiniz, odanızın dışına taşan sesler kimindi?
Ablam sağolsun bana orijinal şeyler dinletirdi. Müzik zevki gelişmiş bir insandır kendisi. Bana mix kasetler verdiğini hatırlıyorum. Radiohead, Becks, Duman, Teoman, Ayna, Kim Bunlar, Bulutsuzluk Özlemi, Mor ve Ötesi, Limp Bizkit, The Prodigy, Blur, Nirvana, The Cranberries, Rage Against The Machine dinlediğimi hatırlıyorum. Aslında Spotify’da “çocukluğum” diye bir liste hazırladım geçenlerde. Oraya hatırladığım kadarıyla küçükken dinlediğim şarkıları ekliyorum, isteyen takip edebilir.
Deniz Tekin, Sedef Sebüktekin, Nova Norda gibi pek çok isimle ortak çalışmalar yaptınız. Herkesin sesini çıkarabildiği, beraber çalışabildiği, herkesin özgürce müziğini paylaşabildiği günümüz müzik dünyası hakkında ne düşünüyorsunuz?
Kayıt teknolojilerinin ucuzlaması ve standartlaşması sonucu evde gayet kaliteli kayıtlar alabilmek, mixleyebilmek ve paylaşabilmek mümkün hale geldi. Tüm bunların sonucunda müzik endüstrisi 20 yıl öncesine göre radikal bir şekilde demokratikleşti diyebiliriz sanırım. Müzik bir çok sanat disiplininden farklı olarak birlikte yapılabilme özelliğine sahip. Örneğin ressamlar tek başlarına çizerler, heykeltraşlar beş kişi bir heykele girişmezler ama müzik birden fazla kişiyle daha bile zevkli olur. Hatta sanırım potansiyel olarak müziğin kaç kişiyle yapılabileceğinin bir sınırı yok. Teoride milyonlarca, milyarlarca insan birlikte müzik yapabilir. Youtube’da kalabalık performans videoları var. Geçen gün denk geldim, bir stadyum dolusu insan (300 davul, 200 bass gitar, 300 vokal falan gibi..) hep birlikte ünlü rock şarkılarını coverlıyorlardı.
“ELEKTRONİK BİR ALBÜM HAZIRLIĞI İÇİNDEYİM”
Eskiden beri mutsuzluk insana daha iyi yazdırır derler, katılıyor musunuz bu görüşe? En çok hangi zamanlarda şarkı yazıyorsunuz?
Sanırım insan mutsuz olduğunda bir şeyler anlatma ihtiyacı artıyor. Hayatından memnun problemsiz insanlar psikologa gitmezler 🙂 Ben şahsen her modumda bir şeyler yazıyorum, ama en çok dinlenilen şarkılarıma baktığımda hepsinin aşırı melankolik ruh hallerindeyken yazdığım şarkılar olduklarını görüyorum. Bu garip bir his, çünkü bazen mutluyken o şarkıları icra etmek zorunda kalıyorum. Elimden geleni yapıyorum tabii.
Daha önce Thom Yorke’u idol olarak gördüğünüzü söylediğiniz bir röportajınıza denk gelmiştim, sebebi nedir?
Benim tonla idolüm vardır. Steve Jobs, Einstein, Elon Musk, Bob Dylan, Thom Yorke vesaire… Türk müzisyenlerden karakterini takdir ettiğim insanlar tabii ki var.
Moawk ve Bill Batt ile birlikte yaptığınız “Feels Like” tam anlamıyla ters köşe bir şarkıydı. Tamamen elektroniğe yöneldiğiniz bir albüm ya da EP yapma fikri var mı aklınızda?
Evet elektronik bir albüm hazırlığı içerisindeyim, çoğu şarkının sadece altyapılarını yaptığım bir albüm olacak. Elektronik tınıları çok seviyorum, özgün ve ilgi çekici ses atmosferleri yaratmak istiyorum. Yaz sonuna yetiştirmeye çalışıyorum elektronik albümü.
Gözlerinizi kapatıp hayal ettiğinizde nasıl bir sahnede çaldığınızı görüyorsunuz?
Tecrübem arttıkça konser mekanlarının farklı türlerini daha iyi anlamaya başladım. Açık hava festivalleri, kapalı alan festivalleri, oturmalı ses yalıtımlı kapalı performans merkezleri, barlar, meyhaneler, “Sofar” tarzı ev konserleri, kapalı eventler, işyeri kurumsal motivasyon konserleri vb. Bunların her birinde farklı birinin ayrı bir hissiyatı var. Eğer birini seçmem gerekirse yalıtımlı oturmalı performans merkezlerini seçerim. Çünkü ses kalitesi açık ara iyi oluyor. Daha samimi bir ortam oluyor. Eğlenmeye değil kaliteli müzik dinlemeye gelen insanlar çoğunlukta oluyor. İlerleyen zamanlarda o tarz yerlerde daha çok çalacağım sanırım.
“BERLİN’E GİTTİĞİMDE ORADA YAŞAYABİLİRİM GİBİ GELMİŞTİ”
İstanbul’da olmak, burada yaşamak sizi besliyor mu? İmkanınız olsa hangi ülkede, nasıl bir şehirde yaşamak isterdiniz?
İstanbul’u havası, trafiği ve mimarisi dışında çok seviyorum. Kültürel açıdan karmaşık bir yer olduğunu düşünüyorum. Ama başka metropolde yaşadın mı dersen, hayır yaşamadım. Berlin’e, Amsterdam’a gezmeye gitmiştim. Oraları çok sevdim, özellikle Berlin’de yaşayabilirim gibi gelmişti.
İzlediğinizde/dinlediğinize sizi oturduğunuz yere çivileyen, “Evet, ben de bir gün sahnede olacağım!” demenize sebep olan o şarkı hangisiydi?
Ahahaha, Öyle bir şarkı var mı bilmiyorum ama “School of Rock” filmi beni çok etkilemişti.
Karantina bittiği zaman çok özlediğiniz, ilk yapmak istediğiniz şey ne olacak?
Arkadaşlarımla tatil ve birlikte doğaçlama müzik yapmak.
Son olarak bize bir film, bir dizi, bir kitap bir de albüm önerir misiniz?
Film: Donnie Darko, Dizi: Bojack Horseman, Kitap: “12 rules for life: An antidote to chaos / Yaşam için 12 kural: Kaos Panzehiri”- Jordan B. Peterson, Albüm: Flume (Hi This is Flume: Mixtape)
