Ana SayfaHaberlerDepeche Mode - "Momento Mori": Ölüm dozajı yüksek albüm

Depeche Mode – “Momento Mori”: Ölüm dozajı yüksek albüm

5 yıl aranın ardınan yepyeni bir Depeche Mode albümüne kim hayır der ki? Peki Andy Fletcher’sız bir albüme? O noktada kalpler oldukça buruk elbet ancak yine bomba gibi bir albüm bizlerle: “Momento Mori”

İpek ATCAN / [email protected]

Depeche Mode geçtiğimiz mayıs ayında hayatını kaybeden Andy Fletcher‘ın ardından bir süre sessiz kalmış, ağustos ayında ise paylaştıkları post ile “Bildiğimiz ve sevdiğimiz şeylerde istikrar buluyor ve hayatımıza anlam ve amaç veren şeylere odaklanıyoruz” diyerek stüdyoya girdiklerini söylemişlerdi. O dönem bizler daha çok yeni bir şarkı ve hatta belki de Fletcher ardından bir hatıra/ağıt beklerken, Depeche Mode yeni albümlerinin duyurusunu yapmıştı.

Dave Gahan ve Martin Gore albüme “Memento Mori” (“Fani olduğunu/öleceğini hatırla” olarak çevirebiliriz) adını vererek geçtiğimiz yıllara damgasını vuran pandemi ve bu nedenle yaşadığımız kayıplara net bir şekilde gönderme yaptı. Hatta Gahan, “Memento mori’nin tam karşılığı ‘öleceğini hatırla’ demek. Birçok şarkı bizlere zamanımızın uçucu olduğunu hatırlatan o yere gidiyor ve siz pozitif anlamda en iyisini yapmalısınız.” şeklinde bir açıklama yapmıştı zamanında.

Yaşanan onca felaketin ardından yavaş yavaş baharı kucaklamaya başladığımız şu günlerde “Momento Mori” ile buluşmak sizleri bilmem ama bana çok iyi geldi. Albümden ilk olarak ‘Ghost Again’i 9 Şubat’ta paylaşan ekip, 9 Mart’ta da ‘My Cosmos Is Mine’ı dinleyici ile paylaşmıştı. İşte tam bugün, bu 2 teklinin yanında diğer 10 şarkıyı da dinleyerek 12 şarkılık bir şölen yaşıyoruz.

Albüm bence sözleri ve alıştığımız Depeche Mode upbeat temposu, new age ve synth-pop dokunuşları ile insanı hemen içine alıyor. Kendi adıma uzun zamandır ilk kez bir albümü baştan sona, hiçbir şarkıyı yarıda kesmeden, bir başka şarkıya atlamadan, bir bütün, bir hikaye gibi dinlediğimi söylemeliyim.

‘My Cosmos Is Mine’ ile karanlık bir hisle başlayan albümün en dikkat çekici parçalarından ‘Wagging Tongue’ hemen ikinci şarkı olarak geliyor. Henüz çok taze tabii ama bunca zamandır müzikle iç içe olan biri olarak ‘Caroline’s Monkey’nin es geçileceği gibi bir his içerisindeyim. Söz olarak onca derin sözün arasında en zayıf halka olsa da müzik olarak albümü yükselten bir noktada olduğunu düşünüyorum. ‘People Are Good’ ile bu tempo iyice artıyor. Albümün son şarkısı ‘Speak To Me’ ise adete öteki dünyada birine (belki de Fletcher‘a) sesleniş niteliğinde.
“Speak to me, and I will follow (Konuş benimle, takip edeceğim)
I heard you call my name (Bana seslendiğini duydum)
Lying, on the bathroom floor (Banyo zemininde yatıyorum)
No one here to blame (Suçlayacak kimse yok)
There’s a message I know can be found (Bulabileceğimi düşündüğüm bir mesaj var)
I’m listening, I hear you, your sound” (Dinliyorum, seni duyuyorum, senin sesini)

Ölüm ve Depeche Mode

Sözler konusunda neredeyse ölüm konusunda obsesyon yaşamışlar diyebileceğim bir albüm “Momento Mori”. Gahan‘ın kaleme aldığı ‘Wagging Tongue’nün “büyük ayrım”dan (ölüm ve yaşam arasındaki ayrım) gelen hikayesi ve “watch another angel die” (başka bir meleğin ölmesini izle) cümlesi de buna bir örnek. Ya da ‘Soul With Me’deki
“I’m ready for the final pages (Son sayfalar için hazırım)
Kiss goodbye to all my earthly cages (Tüm dünyevi kafeslerime veda öpücüğü)
I’m climbing up the golden stairs”
(Altın merdivenlerden çıkıyorum) bölümü de aynı şekilde.

Son yılları düşünecek olursak benim için 2013’teki “Delta Machine” sonrası en vurucu albümleri diyebilirim. Sözleri, müziği, iniş ve çıkışları sizleri alıp bambaşka yerlere götürecek. En güzeli de herkesin kendi hayatından bir anlam yükleyeceği yerlere…

En son 2006’da Kuruçeşme Arena’da (17 sene!) Depeche Mode izlemiş, 2009 ve 2012’deki iptallerde büyük üzüntü yaşamış bir Depeche Mode-sever olarak söylemeliyim ki açıklanan turnelerinin bir ayağını -eğer imkanınız varsa- muhakkak yakalayın ve izleyin. Zaten daha önce izleyenler bu konserlerin peşinden koşacaktır, izlemeyenler için ise unutulmaz bir deneyim olacağı kesin.
Yazıyı Dave Gahan‘ın Fletch‘in yerine birini almayacağız, bunu yapmak için hiçbir nedenimiz yok, bu imkansız” sözleriyle kapatmak isterim. Fletcher muhakkak bir yerlerden bu güzel albümü dinliyordur diye düşünmek istiyorum.

BENZER İÇERİKLER

EN ÇOK OKUNANLAR

ÖZEL DOSYALAR